Vandaag neem ik mijn dochters mee op pad, om 11:00 uur heb ik afgesproken met onze gids bij de trappen van P1. Wij blijken gematcht met stadsgids Simon en aangezien wij de enige wachtenden op de brede trappen zijn worden we gemakkelijk gevonden. Hoewel Simon voldoet aan het signalement wijs & grijs merken we direct dat hij jong van geest is en humor zijn troefkaart is. Na een kort voorstelrondje begint Simon te vertellen over zijn liefde voor Zeeland. Niet zo heel gek want zijn grote liefde komt er vandaan. Toch heeft hij pas de laatste jaren de tijd genomen zich echt in de geschiedenis te verdiepen en daar mogen wij vandaag van meegenieten. Het wordt ons snel duidelijk waarom hij zo enthousiast is over Zierikzee. Het is namelijk één van de weinige middeleeuwse steden in Nederland die zo goed geconserveerd is gebleven. Bijna 600 jaar is er niets veranderd en de stad telt maar liefst 568 monumenten. “Maar waarom dan?” vraag ik nieuwsgierig.
Misschien wel de belangrijkste haven van Nederland
Simon legt uit dat de meest welvarende tijd van Zierikzee ligt tussen 1200 en 1500 na chr. De haven van Zierikzee was in deze periode zelfs belangrijker dan die van Amsterdam of Rotterdam! Zierikzee nam in de middeleeuwen eigenlijk een voorsprong op de welvaart die voor Nederland in aantocht was. De gouden eeuw volgde maar het goud bereikte Zierikzee niet. Zij werd namelijk door oa. Rotterdam en Amsterdam ingehaald en daardoor afgesneden van belangrijke handelsroutes. Van 1750 tot 1950 was Zierikzee zelfs erg arm en misschien is dat wel het geluk voor het behoud van Zierikzee. Want door het gebrek aan geld is er bijna niks veranderd en was het geen strategische stad meer om zwaar voor te vechten. Zo kan het dus zijn dat wij vandaag weinig fantasie nodig hebben om terug in de tijd te stappen…
Beproefd maar niet gebroken
We beginnen bij de Noord- en Zuidhavenpoort en zoeken een plekje in de schaduw want het is een snikhete dag. Misschien is dit wel het meest fotogenieke plekje van Zierikzee. We stoppen even bij het watersnoodmonument. Hoe vaak ben ik hier niet langs gelopen en heb ik naar de anonieme vrouw gekeken? Vandaag loop ik voor het eerst achter haar langs en ontdek ik haar kind dat bescherming achter haar rokken zoekt. De tekst “beproefd maar niet gebroken” krijgt nu toch een andere lading. Als we doorlopen wijst Simon ons op de degen van Christóbal Mondragón die boven op de Noordhavenpoort prijkt. Mondragón was de Spaanse bevelhebber die Zierikzee veroverde in de 80-jarige oorlog en wij luisteren naar een paar interessante anekdotes.
Job Baster
Als we richting het havenplein lopen vertelt Simon ons over een heel bijzondere arts die hier ooit woonde: Job Baster. Naast arts was hij wetenschapper, kunstenaar maar ook goudviskweker. Hij blijkt zelfs de man te zijn die de goudvis in Nederland introduceerde. Om hem te eren heeft Zierikzee een standbeeld voor zijn huis geplaatst.
Een punt voor elk goed antwoord
Er blijken zo veel bijzondere plekjes in Zierikzee te zijn die ik zeker al tientallen keren straal voorbij ben gelopen. Simon wijst ons bijvoorbeeld op bijzondere metselwerken die allemaal een verhaal met zich mee dragen. Maar ook De Beuze met haar blauwe plafond blijkt bijzonder en daarna vertelt hij met trots in zijn stem het verhaal over de oprichters van Omoda, die nog steeds in Zierikzee wonen. Onze gids heeft zo veel verhalen te vertellen en wij willen ze allemaal horen. We gaan hem er dus zeker niet op wijzen dat de tijd al bijna voorbij is… Zijn enthousiasme voor de geschiedenis werkt aanstekelijk en hij weet zelfs de aandacht van mijn dochters vast te houden. Telkens als hun gedachten lijken af te dwalen stelt hij ze een vraag en telkens weet hij zeker dat ze het betreffende onderwerp met geschiedenisles gehad moeten hebben. Simon houdt de score van goede antwoorden bij en we lachen om de creatieve antwoorden als we werkelijk geen idee hebben.
Een toren hoger dan De Dom
We passeren De vismarkt, Gevangenis Gravensteen, Het oudste huis van Zierikzee “De Haene”, Het stadhuis met neptunus op de markante toren, Plein MontMaertre, De Dikke Toren en natuurlijk De Nieuwe Kerk van Zierikzee. We leren dat de Sint-Lievensmonsterkerk ooit (1454) bedoeld was om de welvaart en het belang van Zierikzee te onderstrepen. 130 meter zou de toren moeten worden en daarmee hoger en imposanter als de domtoren van Utrecht. Als gevolg van allerlei rampen en de afnemende welvaart is men in 1510 gestopt met de bouw van de toren. Hierdoor bleef de toren steken op 62 meter. In de nacht van 6 oktober 1832 werd de St. Lievenskerk door brand verwoest en is niet meer herbouwd. De half afgemaakte toren bleef bewaard (de huidige Dikke Toren) en los van de toren werd een nieuwe kerk gebouwd tot wat het nu is. We nemen ons voor om binnenkort ook de dikke toren eens te beklimmen want het is niet voor niks de trots van Zierikzee.
Een must do voor bewoners en toeristen
Na een behoorlijke uitloop is er toch een einde gekomen aan onze wandeling en onze dank aan Simon is groot, we hebben enorm genoten en zijn Zierikzee nog meer gaan waarderen. Missie geslaagd! En eigenlijk vinden we dat iedereen die naar Zierikzee gaat (of er woont) even een uurtje met Simon of één van zijn collega’s mee moet. Maar misschien is dat wat hoog gegrepen en natuurlijk willen we geen overbelasting van de website van City Tours Zierikzee veroorzaken maar als je toch gaat… Alvast veel plezier! 😉
Liefs,
Anna