Eindelijk naar Veere
Mijn goede vriendin Will heeft zelfs een kraam op de historische markt maar zelfs dat heeft er eerder niet toe geleid dat ik in de auto ben gestapt en me op deze toeristische activiteit heb gestort. Druk, druk, druk en waarmee? Werken, boodschappen doen, wassen, studeren, nog meer werken, feestjes voorbereiden, kinderen halen brengen, huis poetsen, koken en weer boodschappen doen om dat er altijd iets vergeten is. Tel daar een drukke partner bij op en de tijd vliegt harder dan je lief is.
Dankzij deze website ga ik eindelijk Zeeland ontdekken en me verdiepen in wat deze prachtige provincie te bieden heeft. Ik voel me zeer bevoorrecht dat mijn dochter van 11 het allemaal even leuk vindt en mij wilt vergezellen. Vandaag staat Veere dus op de planning. Eindelijk! Gelukkig is het parkeren goed geregeld in Veere. Aan de rand van het stadje ligt een groot parkeerterrein en het leuke is dat je vanaf hier direct een mooie wandeling over de vestingswerken kunt maken richting het centrum. We krijgen het Veerse meer al snel in het vizier en ik verbaas me over de grote nautische bedrijvigheid. Riviercruiseschepen van formaat voelen zich hier blijkbaar thuis en als we iets verder lopen zien we ook dat het een drukte van jewelste is bij de afmeerplaats van de rondvaartboot. De Campveerse toren staat er majestueus en onverstoorbaar bij. Ik bewonder haar schoonheid en bedenk me hoeveel ze mee gemaakt moet hebben. Gillende kinderen rennen de dijk op en af en staan af en toe even stil omdat ze echt even met de toren op de foto moeten van het ouderlijk gezag. Na de Spanjaarden, de Geuzen, de Fransen en de Engelsen te hebben getrotseerd zal een menigte uitgelaten toeristen ook nog wel lukken.
Mooiste terras van Nederland
We lopen een stukje verder over de Kaai langs de jachthaven. Aan de overkant zien we restaurant De Werf liggen. Thuis had ik al gezien dat het is uitgeroepen is tot het restaurant met het mooiste terras van Nederland. Wat een goed vooruitzicht dat we ons om 12: 00 uur mogen melden voor een lunch maar nu eerst naar de historische markt.
De gebouwen zijn zo mooi dat het gevaarlijk wordt om hier te lopen. Je kan namelijk niet anders dan omhoog kijken maar stil staan is ook geen optie want de mensenmassa beweegt zich als een draaikolk over de markt heen. Het levert merkwaardig dronken beelden op om 10:00 ’s ochtends. Elke kraam die we zien wordt bemand door een verkoper in klederdracht. Ik vraag een verkoper van heerlijk geurend brood hoe het zit. Hij komt uit Breda maar eens per week dompelt hij zich onder in Zeeuwse sferen. Geen Zeeuw dus maar blijkbaar werkt het want hij verkoopt als een malle. En eerlijk is eerlijk, het ziet er fantastisch uit! Een andere marktkoopman vertelt me later met een knipoog dat ze het onderling uitsluitend over de hysterische markt hebben. Ik moet er om lachen maar ben ze dankbaar dat ze de moeite nemen zich zo uit te dossen voor vandaag. Het maakt namelijk niet uit naar welke kant ik mijn camera draai, het levert hoe dan ook een mooi plaatje op. Langzaam lopen we verder met de stroom mee en genieten van de gezelligheid. Een man met gitaar en mondharmonica zingt samen met zijn een vrouw, in klederdracht uiteraard, voor het voorbijtrekkende publiek. Ze doen het geweldig want de muntjes flitsen door de lucht. Wij moeten wel een beetje lachen om het liedje dat ze uitgekozen hebben: Brabant van Guus Meeuwis. Een stukje verder zien we kinderen in klederdracht oud Hollandse spelletjes doen. De binnentuin van de markt leent zich als een soort arena. Als ik mijn camera pak en het eerste plaatje schiet komt één van de kinderen aan met een mandje waarop staat dat als je een foto maakt er wel een donatie verwacht wordt voor de stichting. Uiteraard geef ik ruimhartig maar vraag me verwonderd af hoe de betrokken ouders hun kinderen zo gek gekregen hebben. Mijn dochter is er duidelijk over: “niet in dit leven”.
Bijzondere geschiedenis van Veere
Als we weer verder lopen zie ik eindelijk mijn vriendin Will met haar prachtige servies. Ze heeft het druk met verkopen dus kijken we even bij haar buurman die ter plaatse verse pindakaas maakt. Uiteraard nemen we een potje voor thuis mee. Will heeft een liefde voor geschiedenis en als ze klaar is met haar klant vraagt ze me: “Wist je dat rond 1600 wel 10% van de bevolking van Veere van Schotse afkomst was?” Eh, nee dat wist ik zeker niet. Ik heb wel gehoord over invasies van Spanjaarden en Fransen maar nooit over Schotten. Volgens Will komt het ook niet door een invasie maar door een handelsverdrag voor Schotse wol tussen keizer Karel V en de Schotse koning. Maar er is meer connectie met Schotland. Er was namelijk ook een prinses Mary Stewart die met Wolfert van Veere is getrouwd en dit huwelijk schijnt veel welvaart voor de stad te hebben gebracht. Ik neem me direct voor bij mijn volgende bezoek het museum van Veere aan te doen want het klinkt nu al de moeite waard om in de historie van Veere te duiken. Helaas hebben we daar nu geen tijd voor want we hebben gereserveerd bij De Werf. Een geweldig alternatief want het is heerlijk terrasweer!
Dat we terug gaan komen staat dus vast en verder raad ik iedereen aan slimmer te zijn dan ik en bij het eerste bezoek aan Zeeland direct een dagje vrij te houden voor Veere…
Liefs,
Anna