Er was eens een ingenieur die een visrestaurant begon… Het begin van een bijzonder verhaal dat Bru17 heet. De ingenieur in kwestie heet Niels Habraken en waarom hij een visrestaurant begon? Waarschijnlijk door het zilte water dat door z’n aderen stroomt. Groot gebracht in het vissersdorp Bruinisse, familie werkzaam in de visserij en een vader met een viswinkel op de visafslag in Stellendam. Aan de keukentafel van de familie Habraken ging het dus heel vaak over vis.

Niels kan zich Willem, een goede vriend van zijn vader, nog goed herinneren. Willem bezat met zijn broer Leen de snelste mosselkotter van de Bru’se vloot. Samen met de beste mosselen nam Willem geregeld de mooiste verhalen mee naar het ouderlijk huis van Niels. Geen storm te onstuimig of de broers gingen weer op pad richting de Waddenzee, Oosterschelde of de Grevelingen. En de naam van hun schip? De Zeelandia Bru17.

Hoewel Niels graag hielp in de viswinkel van zijn vader zag hij het nut in van een goede opleiding. Tot twee keer toe studeerde hij af aan de hoge school van Zeeland. Eerst Aquatische Ecotechnologie en daarna Civiele Techniek. Tijdens één van zijn afstudeerprojecten verdiepte Niels zich in de ontwikkeling van de Oosterschelde nadat de Japanse oester zijn intrede had gedaan. De wetenschappelijke kant van het water fascineerde maar een baan achter een bureau bleek geen oplossing voor het leven. Het zoute water stroomde waar het niet gaan kon. Steeds meer vrije dagen werden vrij gemaakt voor de viswinkel in Stellendam. De liefde voor zijn dorp Bruinisse, leven met het water en een getraind oog voor de allerbeste vis kwamen samen in het idee om in Bruinisse een visrestaurant te beginnen. En wat zou het mooi zijn als het een restaurant zou worden waar alleen vis, schaal- en schelpdieren uit de regio worden geserveerd. Het allerliefst op het havenplateau met een viswinkel er naast.

Enthousiast vertelt Niels over de unieke ligging van Bruinisse. De vissersvloot nog midden in het dorp met enerzijds de Grevelingen, het grootste en schoonste zoutwatermeer van Europa. En anderzijds het Zype dat aansluit op de Oosterschelde en onderdeel uit maakt van het grootste nationaal park van Nederland. Wat een mazzel dat zijn grote liefde Maria ook uit een Bru’se familie komt en hem niet alleen begreep en zijn idee omarmde maar zelfs aan boord sprong van het restaurant dat bijna vanzelfsprekend Bru17 moest heten. Helaas hebben Willem en Leen het niet meer mogen meemaken maar wat bijzonder dat de weduwen geroerd het restaurant in 2011 hebben geopend.

Klein detail in het grote geheel was het gebrek aan horeca-ervaring maar ook deze uitdaging werd overwonnen doordat Niels een topteam wist samen te stellen. Aan het hoofd van de keuken staat Joost Deurloo, een zeer ervaren chefkok die zelfs tot vier keer toe Nederlands kampioen Oestersteken is geworden. Hij heeft zelfs ons land vertegenwoordigd tijdens de wereldkampioenschappen op het International Oyster Festival in het Ierse Galway.

Met twee viswinkels en een restaurant is het duidelijk dat het ondernemerschap Niels past en is hij nog maar moeilijk hele dagen achter een bureau voor te stellen. Hoewel het lijkt dat Bru17 in rustiger vaarwater terecht is gekomen maakt Niels zich op voor de volgende storm. Samen met de gemeente Schouwen-Duiveland is hij druk bezig met het sluitstuk om zijn restaurant te vergroten en hij hoopt daarmee ook een bijdrage te leveren om Bruinisse nog meer op de kaart te zetten. Ideeën om deze stap kracht bij te zetten liggen bruisend op de plank te wachten. Denk bijvoorbeeld aan: samen met de horecacollega’s uit de regio evenementen organiseren als Sea Food Festival Bruzz, of een Guinness book of records-poging voor de langste mosseltafel. Of misschien wel excursies voor toeristen. Daarnaast zet Niels zich ook in voor het mosselgilde (zie www.mosseldorp.nl). Niet alleen omdat je samen meer bereikt maar ook omdat het een stuk gezelliger is om samen in één dorp te ondernemen.

Nu zelfs mensen van ver naar Bru17 rijden voor een lekker visje en de weekenden eigenlijk altijd volgeboekt zijn kunnen we toch wel stellen dat het restaurant lekker draait en daardoor heeft Maria haar eigen professie als lerares weer op kunnen pakken. 6 dagen per week is het restaurant zelfs open. Van dinsdag tot en met zondag kunt u reserveren. En als de studies van de kinderen het toelaten is het nu aan hen om bij te springen zegt Niels lachend. En wie weet hoe daar het zoute water zijn grip op krijgt 😉